Читать книгу Мәхәббәткә генә ышанам… - Тамара Ганиева - Страница 48

Һавалардан сулыш иркенәеп,

Дәвалаудан узган җан гынам

Язылып та ямьгә хозурлана,

Басыла сызлау эчтән әрнегән.

Офыкларны кисеп офык таптым,

Кабат ачтым дөнья серләрен.

Чымырдатып арка сөягемне

Җелегемә үтте гаҗәп тойгы –

Яратуым туган җирләрем.

Җелегемә үтте гаҗәп ачыш:

Халык тойгысыннан ваз кичмәм.

Биек үлчәм белән тирән үлчәм

Зурлык булулардан болайрак

Милләтемә минем тиң икән.

Сулышымны һәм дә булмышымны

Иркенәйткән халкым, җир генәм,

Җир өсләре тарайган чак була,

Сула яза тамыр, түл генәм.

Тик барыбер тылсым чишмәләрдән

Көч ала бит нәсел-токымым.

Бүген янә, башкорт мәртәбәсен

Югалтма да башкаларны кисәт,

Дип, үземә кат-кат тукыдым.