Читать книгу Мәхәббәткә генә ышанам… - Тамара Ганиева - Страница 53
Шигырьләр
СИРӘК
Оглавление– Син роза-гөл…
Юк, гөлләмә…
– Алиһә син…
Әй син сукбай… –
Кемдер тиңли кычытканга,
Кем өчендер
Мин чүп бугай.
Ә мин бары дөньялыктан
Аңлау эзләр бер юламан.
Тылсым сүреп азапланам
Җир белән Күк офыгыннан.
– Газиз генәм! Һомай кошым…
– Абау, берәү… Горур чуртан…
Кемдә тагын нинди хөкем?
Эндәшмәгез!
Куркам,
Куркам.
Ә мин бары илгизәрмен,
Хаклык эзләү – сәяхәтем.
Катлы-катлы хасиятем –
Көч-дәрманым,
Һәлакәтем.
– Син бит кыя –
Җилдән саклар…
Дивар кальга, булат калкан…
– Күрче шуның кыланышын!
Гөнаһларга
Тездән баткан.
Минем бары үз-үземне
Тартышуым араларга:
Сокланудан,
Тукмалудан,
Тоз сибүдән яраларга.
Миңа бары бу гомерне
Белгәнемчә үтү кирәк.
Яраткан бар,
Күралмаган.
Күңелемне канатмаган –
Аяулылар гына сирәк.