Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 12

Еллар үтеп, шактый яшькә җитеп,

Ана булгач кына мин үзем,

Аңлый алдым әниемнең хәлен:

Күпме сабырлык һәм зур түзем

Кирәк булган аңа бу дөньяда

Давылларга каршы барырга,

Балалары горур үтсен өчен

Ышанычлы юллар салырга.

Узган гомерләрдән бер әйләнсәм,

Хәйран калып торам кайчакта:

Тугыз гына бала үсмәгән бит

Безгә генә дигән кочакта.

Дүрт ел саен кырык ике сабый,

Белем генә түгел, наз алып,

Әниемнән әтиемә күчкән,

Төрле сыйныфларга таралып.

Авырлыкка бирешмәгән әни,

Әти белән икәү бергәләп

Сикәлтәләр аша сикереп үткән,

Упкыннардан чыккан үрмәләп.

Сызлыйдыр шул хәзер кулбашы да,

Ишле табын хәлне алгандыр,

Бәлки, яшь чактагы көч-куәте

Ипи күәсендә калгандыр.

Көнаралаш мич тутырып салган

Ипиеңнең тәме бүген дә

Телебездә безнең һәммәбезнең –

Белмидер ул моны үзе дә.

Балалары очкан тугыз тараф

Аның өчен кыйбла булгандыр,

Һәр көн саен шушы тарафларга

Теләк теләп, дога кылгандыр.

Изге теләкләре кабул булды –

Олы юлдан туры барабыз…

Безне саклап, гел янәшә атлый

Ару белмәс газиз Анабыз.