Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 17

I бүлек
Багышлаулар, поэмалар
Әнием шигырьләре

Оглавление

Калдым шушы якларда

Адашкан кыз – атылган кош,

Никадәр талпынса да,

Ычкыналмый тозагыннан –

Шул җирдә башын сала.


Син дә, Чистай, адаштырып,

Китердең дә калдырдың,

Зәңгәр күзле егетеңнән

Һушларымны алдырдың.


Кибәргә элгән җиреннән

Очты-китте күлмәгем,

Читтә мәңге калырмын дип

Һич кенә дә белмәдем.


Туган илемә кайтырга

Җыендым әллә ничә,

Тормышның әче җилләре

Туктатты жәлләмичә.


Гомер буе яна-яна

Калдым кара күмергә,

Туганнарымны сагынып

Яшәдем мин гомергә.


Ниләр генә табыйм икән

Башкаемны акларга?!

Әллә язмыш, әллә азмыш –

Калдым шушы якларда.


* * *

Балкып торган яшьлегемне

Алыштырды картлыгым,

Картайдым дип үкенмимен,

Балаларым – шатлыгым.


Төн утырып оек бәйлим,

Бәйлимен дә сүтәмен,

«Әни» дип кайтып керсәләр,

Эримен дә китәмен.


Бүләкләр дә кирәк түгел,

Үзләре зур бүләк лә,

Сатып та ала алмыйсың

Валюталар түләп тә.


Рәхмәтем зур балаларга

Хөрмәтлиләр үземне,

Һәммәсенә бәхет теләп

Тәмамлыймын сүземне.


* * *

Яуширмәнең таллы зиратында

Ятып калды гомер юлдашым,

Йорт-җиремне ташлап чыгып киттем –

Чит шәһәргә таба юл башым.


Һәр ел саен ямьле җәйләр җиткәч,

Кайтып керәм барыбер йортыма,

Болдыр баскычына басу белән,

Сагышларым кинәт онытыла.


Көзләр килгәч, янә китәргә дип

Җыенуны күреп, шомыртлар,

Китмә, диләр, безне ятим итмә,

Өеңне ташлама, торып кал!


Ялгыз калып яшәү бик авыр шул,

Туры килә тагын китәргә.

Урамымны, күршем Хәлимәне,

Бар дөньямны моңсу итәргә,

Туры килә тагын китәргә.


* * *

Ярсып-ярсып уйнармын дип,

Алдым кулыма гармун,

Гармун теленә күчсен, дип,

Күңелдәге барлык моң.


Гармун миңа буйсынмады –

Көем килеп чыкмады,

Сагыш тулы башкаемны

Төрле уйлар тукмады.


Шушы уйлар алып китте

Үткәндәге көннәргә,

Авырлык һәм хәсрәтләрдән

Елап үткән төннәргә.


Шөкер инде, алар китте,

Әйләнеп кайтмас өчен.

Бәхетле көннәр килсенгә

Түгелде бөтен көчем.


Ярый әле кабул булды

Теләкләрем, догалар –

Хезмәтемә балаларым

Һәйкәл булып торалар…


Ярсып-ярсып уйнармын дип,

Гармуныма кагылдым.

Узган гомер – катлаулы моң –

Гармунсыз да агылды.


Маһисәрвәр Тарханова,

1960 еллар,

Яуширмә

Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью

Подняться наверх