Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 23

Үзәкләргә үтеп юксындыра

Чыр-чу килеп үскән заманнар.

Ни кызганыч, алар, кайтмас булып,

Гасыр аръягында калганнар.

Хәтер-хатирәгә уелып кергән

Балачакның һәрбер мизгеле

Аермачык булып чагылып уза,

Әйтерсең лә күңел көзгеле:

Мин – олы кыз. Әүвәл миңа төште

Гаиләнең авыр эшләре.

Берәр потлы чиләкләрен аскан

Көянтә дә иңнән төшмәде.

Унике җан кигән киемнәрне,

Урын-җирне юып элгәчтен,

Зур бер җиңү хисе били иде,

Йорт6 тутырып тезелешкән бауда

Кибеп яткан керне күргәчтен.

Әни белән юган булсак башта

Бу керләрне алмаш-тилмәштән,

Үсә төшкәч, син ярдәмгә кердең –

Аннан өчәү юдык өемнәрне,

Өч ләгәнне куеп беррәттән.

Хәтерлимсең өйләр җыйган чакны?

Әлфия апа, Илһам Шакирларның

Зур тәлинкәләрен7 җибәреп,

Шул моңнарга чумып йөзә-йөзә,

Гөлләр итә идек бүлмәне.

Аннан китә Мирей Матье белән

Азнавур, Ив Монтан җырлары8.

Безнең белән бергә бу җырларны

Бөтен күрше-күлән тыңлады.

Шул моңнарга күмелеп, балачактан

Сәхнәләрдә җырлапбиедек.

Гомер буе бергә яшәрбез күк,

Мәңге таралышмас күк идек.

Үтте-китте бар да бер мизгелдәй,

Риза булмый моңа аң дулый.

Балачакка эзләр юклыгыннан

Йөрәк-бәгырь өзелеп, җан елый.

Еллар кырыс:

Бер ояда үсеп очканны да

Үзгәртә дә куя үзенчә.

Бер үк нәрсә, бер үк хисләр никтер

Кабул ителә башлый төрлечә,

Кичерелә хәтта төрлечә.

Син дә хәзер бераз бүтәнчәрәк –

Рухи дөньяң бераз икенче:

Милләт рухы, милли хисләр синдә

Кимеп бара кебек шикелле.

Ни дисәң дә, безне бәйли торган,

Якынайта торган җепләр нык:

Әти-әни, туган туфрак аша

Каныбызга сеңгән туганлык.

Шул туганлык хисе югалмасын,

Кемнәр арасында торсаң да.

Нәсел-нәсәбеңнән аерылма,

Чит-ят белән гаилә корсаң да…

Әле кайчан гына япь-яшь идек –

Бер җитдилек кунды йөзләргә,

Күзлеге дә менде күзләргә,

Мәгънәле сүз генә сөйләшәбез,

Урын куймый яман сүзләргә.

Инде күптән дәү әниләр булып

Гомерләрне узып барабыз.

Ә шулай да тормыш дәрьясында

Әле һаман юллар ярабыз.