Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 29

Үзе чибәр, үзе булган,

Инде ничә еллар декан

Юридик факультетта.

Фәнгә сукмак яра-яра,

Күпме юрист белем ала

Профессор Тархановта.

О`перы, тикшерүчесе,

Судьясы, адвокаты –

Вузны тәмамлап киткәч тә,

Эшкә урнашып беткәч тә,

Һәммәсе аның янына

Килеп йөри һәрвакыт.

Кем килә хәл белергә дип,

Кемдер киңәшләр сорый:

Җинаять эше кузгалган,

Тик ачылып китә алмый,

Кайбер чикне үтә алмый –

Дәлил тамырдан корый.

Гаять төпле сүзе белән

Илдар Тарханов чыгара

Аларны бу тупиктан:

Әле дәрьялар төбеннән,

Әле кызган ком чүленнән,

Әле салкын котыптан.

Акыллы киңәшләр җыйгач,

Ашыгалар китәргә:

Гадел вердиктны чыгартып,

Кулга алынган кешегә

Йә җәзасын үтәтергә,

Йә гаепсез итәргә.

Хезмәттәшләреннән кала,

Чын дуслардан илһам ала,

Бөтен эше гөрләп бара,

Игелеккә юл яра.

Уңышлар зур, фәрештәнең

Гүя канаты тигән.

Ул да бит минем абыем,

Нык хөрмәт иткән абыем –

Илдар Тарханов дигән.