Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 42

Өелеп килгән мәшәкатькә сылтап,

Читләшәбез бала-чагадан,

Күпме сабый җылы алмый кала,

Кырыслык та уза чамадан.

Балабызны таңнан ташлап китеп,

Кичен генә кайтып күрәбез,

Бер дә юкка җен ачуы белән

Дөмбәслибез, тотып сүгәбез.

Кемнәр үсәр, кемнәр туар икән

Наз күрмичә калган баладан?

Без үзебез аннан «эт» ясыйбыз,

Дөньяларын төреп карадан.

Онытылып китеп, бала күңеле

Ураса да әллә кайлардан,

Борчу салып, хәсрәт китерсә дә,

Йөз чөерү гөнаһ алардан.

Бәгырьләрдән тамган нәүмиз җанны

Урам кочагына ташламыйк.

Ата җылысын, ана назын күреп

Үссен бала сабый чактан ук.

Бер уйласаң, хәсрәт кенә түгел,

Шатлыклар да газиз баладан,

Язмышларга олы мәгънә иңә,

Бәхет иңә фәкать алардан.

Бөек шәхес, чын дуслары белән

Горурлана татар кешесе.

Нәфрәт тудыра ялкау, ялагайлар,

Шәфкать белмәс иблис ишесе.