Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 32

Сиңа карыймын да сокланамын,

Тик кайчакта төшәм куркуга:

Бүгенге көн гаҗәп мәшәкатьле,

Шулар мине сала борчуга.

Уйлап баксаң, кыю әниеңнең дә

Бик күп булды авыр чаклары.

Кайгы-хәсрәтләрне җиңә барып,

Зур өметләр һәм үҗәтлек белән

Кылда торган гомерен саклады.

Син дә, кызым, түздең күп хәсрәткә,

Акылың белән суздың киң юллар.

Тапкырлык һәм зиһен салган Тәңрем

Өстәп биргән әле нык куллар.

Күп планнар синең башкаеңда,

Чиксез хезмәт синең җилкәдә –

Барысына да өлгерәсең, балам,

Муллык килсен диеп иртәгә.

Нәтиҗәсе, шөкер, куанычлы –

Тормышыгыз җитеш, түгәрәк.

Имин юлдан гына гел атлагыз

Ирең белән икәү бергәләп.

Ике кызың һәм дә бер оныгың –

Бәхетеңнең алтын кисәге.

Балаң артмас, бәлки, оныкларның

Тора-бара артыр исәбе.

Беләм, кызым, алар борчуы да

Төшәр инде сезгә берсүзсез.

Аларны да бергә күтәрерсез –

Чит ярдәмгә мохтаҗ түгел сез.

Бердәнбер багалмам бит син минем,

Тигезлектә үтсен гомерең.

Бәхет-шатлык, саулык-сәламәтлек

Ташып торсын дигән теләк белән,

Яратып һәм зурлап, әниең!