Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 6

Без үскәндә авыл матур иде.

Ындыр арты тулы чәчкәләр,

Хуш исләре белән бергә кушып,

Тормыш гүзәллеге чәчкәннәр.

Шуңа да без, күз сирпегән саен,

Матурлыкны гына күргәнбез,

Авырлыкларны да, җырлый-җырлый,

Гөл бәйләме итеп үргәнбез.

Авылымның төрле урамыннан

Күккә ашкан өч зур манара

Һәрвакытта маяк булып торды

Кыйбласыз, адашып калганга.

Манаралар очы күренү белән,

Шатлык хисе биләп күңелне,

Күзебезне алмый, елый-елый

Йөгереп кайта идек түгелме?

Алар җимерелгән көннән башлап

Авылымның яме югалды.

Ындыр арты чәчкәләрсез калды,

Чишмә суы читкә юл алды.

Шөкер, Аллам! Авыл уртасына

Өр-яңадан мәчет салганнар,

Манарасын янә маяк итсен

Юл табалмый гаҗиз калганнар.