Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 3

Яуширмәгә янә кайттым әле,

Гомерләрем көзгә авышкач.

Күзләремне яшь пәрдәсе сарды,

Туган авылым белән кавышкач.

Яшьлегемдә аткан гөл-чәчкәләр

Кырларымны инде бизәми.

Капка төпләрендә әбекәйләр

Кайттыңмы дип кулын изәми.

Мине белгәннәрнең бик күбесе

Бер-бер артлы китеп барганнар.

Өй тутырып үскән балаларның

Тавышлары тынып калганнар.

Безгә белем биргән агач мәктәп,

Җимерелеп, җирдән сөрелгән.

Балачакның моңсу ядкәрләре

Еллар тасмасына төрелгән.

Үткәннәрне сагынып, аны сүтәм –

Хатирәләр туа тезелеп,

Һәр сәхифә искә төшкән саен,

Үзәкләрем куя өзелеп.

Авыл читендәге безнең йортның

Капка-куралары кыйшайган.

«Ташладыгыз безне» дигән кебек,

Ишек-тәрәзәләр турсайган.

Әле кайчан гына чыр-чу килеп

Тугыз бала үскән бу өйдә

Агачлары гына тибрәләләр

Әти салып киткән бер көйгә.

Кайда соң сез минем сабакташлар,

Бергә уйнап үскән күршеләр?

Гомер офыклары якыная,

Насыйп булыр микән күрешүләр?

Юксынуга түзми китеп барам,

Онытылырмын, диеп, каламда…

Булмый икән – туган Яуширмәкәй

Тарта мине үзенә һаман да.