Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 5

Үпкәләмә миңа, туган авылым,

Ташлап киттең диеп рәнҗемә,

Унбиш яшьтән синсез яшәгәнгә

Мин үзем дә әрним, Яуширмәм.

Көн-сәгатькә кайтып китүләрдән

Истә кала бары рәшәләр;

Язмышыңда синең янар өчен

Кирәктер шул синдә яшәүләр.

Хәтерләрдә генә сакланадыр

Кыр-урманнар, Якты күлләрең,

Җиләк җыйган хәтфә яланнарың,

Йөгерешеп менгән үрләрең.

Бер кайтасы иде, озак итеп

Кырларыңны иңләп йөрергә,

Урам тутырып аваз сала-сала,

Көтү кайтуларын күрергә.

Тик нишлим соң, ерактан ук танып

Каршы алыр кешең булмагач,

Тәгәрәшеп үскән өй кырында

Гөл-чәчкәләр балкып тормагач.

Кайтып булмый икән, булмый икән,

Күпме сагынсаң да өзелеп,

Тилмерәсең икән еллар буе,

Китәр өчен сине бер күреп.

Үпкәләмә миңа, туган авылым,

Оныттың дип миңа рәнҗемә.

Онытып буламы соң үскән җирне,

Йөрәгемдә бит син, Яуширмәм.