Читать книгу Hər şey yaxşıya doğru - Vahid Çəmənli - Страница 10
Bu kitabı atam Valehin və anam Pərizadın xatırəsinə həsr edirəm
Bİr baxışlıq sevgİ
ОглавлениеQoşa govaq ağaclarının yanındakı oturacaqda tək oturmuşdu. Rəfiqəsini gözləyirdi. Ətrafda həyat qaynasa da, o heç nəyə baxmırdı. Telefonla oynayırdı. Oynamırdı. Facebookda idi. Virtual dostları ilə qızğın mübahisə edirdilər. Birdən kiminsə nəzərlərini üzərində hiss edib başını qaldırdı. Yaxınlıqdan keçən gənc, qədd – qamətli bir oğlan ona baxırdı. Baxışlar toqquşdu, ürəklər çırpındı, gözlər danışmağa başladı,
«Batmış, nə qəşəngdir»
«Gözəl qızdır».
«Yaxınlaşmaq istəyir, qələt eləyir, yaxınlaşsa qovacam»
«Görəsən, yaxınlaşsam məni qovmaz ki?»
«Amma çox şirin gülür, ürəyi təmiz oğlana oxşayır»
«Görəsən niyə tək oturub, bəlkə gözlədiyi var?»
«Yaxınlaşmaz… ürək eləməz… elə biləcək görüşə gəlmişəm»
Bir az gözləyim, bəlkə elə belə oturub?»
«Tərsdi a, çıxıb getmir»
«Bəlkə yaxınlaşım bir söz deyim?»
«Ürəksizdi, ürəkli olsa yaxınlaşardı, amma sırtıq deyil, elə gözləri ilə baxır, bu nədi, ay aman düz ustümə gəlir!»
«Salam».
«Salam.»
«Oturmaq olar?»
«Mənim yerinm deyil ki, oturun dəə».
«Təşəkkür edirəm»
«Dəyməz!»
Bağışlayın, bir söz soruşmaq olarmı?»
«Gözlədiyiniz var?»
«Hə!»
«Onda durum gedim!»
«Rəfiqəmi gözləyirəm.»
Bir saatacan oturdular. Sonra, durub getdilər. Uzun müddət qoşa qovaq ağacının yanındakı oturacaq onların görüş yeri oldu. 3 aydan sonra…
Yox, bunların heç biri olmadı. Nə oğlan cəsarət edib qıza yaxınlaşa bildi, nə qız ondan xoşlandığını biruzə verə bildi. Bircə baxışlıq oldu bu sevginin ömrü… Oğlan dərindən köks ötürüb yoluna davam etdi. Qız, oğlan gözdən itənə qədər onun dalınca baxdı.
