Читать книгу Dumanowski - Wit Szostak - Страница 13

Ciało Ojca Repu­bliki prze­ło­żono do krysz­ta­ło­wej trumny, nakry­wa­jąc je prze­źro­czy­stym wie­kiem. Wit Chod­ni­kie­wicz, który przy­glą­dał się tym czyn­no­ściom w mil­cze­niu, poczuł pod ser­cem ukłu­cie, w chwili gdy sar­ko­fag został domknięty. Poczuł, że tafla szkła oddala go od Duma­now­skiego, że już ni­gdy go nie spo­tka. Pod­szedł, by po raz ostatni poło­żyć dłoń na jego dłoni, ale czy­sta jak krysz­tał szyba powstrzy­mała ten gest. Cof­nął rękę jak opa­rzony i odszedł szyb­kim kro­kiem.