Читать книгу Toe-Val-Lig - Amore Bekker - Страница 8

My broer het sy eie lewe geneem. Daar was mense wat gesê het dat iemand wat dit gedoen het, se siel ongered bly – ’n mening wat my so ontstel het dat ek op ’n dag gebid het en God gevra het dat Hy asseblief ’n teken moet stuur dat my broer oukei is.

Toe hoor ek ’n stem in my gedagtes wat vra: “Watter teken sal jy glo?” Op die ingewing van die oomblik antwoord ek: “Man, as ’n wilde voël op my kop kom sit.”

’n Paar dae later vlieg daar ’n duif by my huis se deur in en kom sit op my kop. Ek het so groot geskrik dat ek vir tien minute net so bly staan het, met die duif op my kop. Die duif het nog twee weke gebly – wel nie op my kop nie, maar in en om die huis.

Toe my ma kom kuier, het ons die deur oopgemaak en het die duif weer ingevlieg, reguit na haar toe. Dit het toe op haar kop gaan sit, weer vir ’n hele tydjie. En toe my seun uit die Kongo uit teruggekom het, het die duif ook op sý kop gaan sit! (My broer was altyd baie lief vir hom.)

Daarna het die duif verdwyn, maar dit was vir ons ’n teken dat my broer oukei is en het vir ons groot berusting gebring. Toeval? Nee, ek dink nie so nie.

Anoniem