Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 38

Bir də o yerlərə dönə biləydim,

Yaylaqdakı hal yadıma düşübdü.

Az qalır unudam kənd həyatını,

Qoyun-quzu, mal yadıma düşübdü.

Göy atdakı məstedici yorğalıq,

Üşüyəndə büründüyüm arxalıq.

Köpüklü çaylarda tutduğum balıq,

Sürüşkənli sal yadıma düşübdü.

O dumanlı dərə, o qövsü-qüzeh,

Səhər dəli külək, axşam üstü meh.

Babamın taleyə baxdığı təsbeh,

Nənəm açan fal yadıma düşübdü.

Səadət yolumdur, dağlar, hər izin.

Vətən torpağından güc alıb dizin,

Boynubükük bənövşənin, nərgizin,

Üzündəki xal yadıma düşübdü.

Dahilər yetirib o torpaq, o yer,

Nadan ülfətində dad olmaz, xeyir!

Bəhmanın yazdığı gözəl bir şeir,

“Kərəmi”ni çal, yadıma düşübdü.

Zəmanə qorxulu, ömür-gün yarı,

Bir də o yerlərə, dönəydim barı.

Əlinin, Düldülün ilk yadigarı

Daş üstdəki nal yadıma düşübdü.

Alqayıt, el olub elin gərəyi,

Həyat tablosudur insan ürəyi.

Anamın yapdığı, təndir çörəyi,

Sərmə qaymaq, bal yadıma düşübdü.