Читать книгу Dağlar - Aşıq Alqayıt - Страница 39

Yara könül açdım dağ ətəyində,

İnlədim çobanın yan tütəyində,

Bu sirli dünyanın bal pətəyində,

Möhnət yığın-yığın, dərd qucaq-qucaq,

Məni keçmişimə qaytarın ancaq.

Məlhəmdir dağların sərin havası,

Hər quşun öz doğma yurdu, yuvası.

Könlümün pərişan, qəmli nəvası,

Bir deyin, nə qədər yetim qalacaq?

Məni keçmişimə qaytrın ancaq.

Demirəm, qəribəm, yalqızam, təkəm,

Zərdüştlər diyarı deyilmi ölkəm?

Nə vaxtdır dağlarda sürünmür kölgəm,

Dünya gedər-gəlməz, həyat oyuncaq,

Məni keçmişimə qaytarın ancaq.

Qalıbdır ellərin xətri yadımda.

Lalənin, nərgizin çətri yadımda.

Yaylıq almasının ətri yadımda,

Cənnətə misaldır o bağça, o bağ,

Məni keçmişimə qaytarın ancaq.

Alqayıt, Təbrizin yolları bağlı,

Ayağı qandallı, qolları bağlı.

Orda milyonların sinəsi dağlı,

Altımda köhlən at, əlimdə yaraq,

Məni keçmişimə qaytarın ancaq.