Читать книгу Die Silberstein-trilogie - Etienne le Roux - Страница 17

Daardie nag, toe die nuwe gedreun oorneem en die waaiers die onsigbare stowwe deur die luike warrel, en die voorhuis leeg is, maar nog warm van die mense, en die vensters wyd oop is om die reuk van die bees te verdryf, – terwyl die maan agter die wolke uitkom en Welgevonden se mure hulle skaduwees oor die grasperke skiet, klink daar ligte voetstappies in die gang, en klop-klop iemand aan Henry se deur. Maar, diep vervalle in slaap, is die geluidjies buite die grens van sy sintuie en hoor hy slegs die angskrete van al daardie stemme wat gedurende die dag onhoorbaar was.