Читать книгу Гасыр белән гасыр арасында / Между веками - Клара Булатова - Страница 39

Илһамнарың, Илханнарың белән

килерсең дә, кичә үткәреп,

Сөендереп бүген китәрсең дип

көткән идек сине, Мөсәгыйт.

Юлларыңа чоңгыллармы чыгып,

кире борды сине иртән үк?

Зур иҗатың канат каккан якка

ник кайтмадың икән, Мөсәгыйт?

Самолётлар бүген очмаган шул,

явымнарга томан өстәлеп,

Алай да ник автобуслар белән

юл тотмадың инде, Мөсәгыйт?

Кубрат ханың кебек ныклы итеп

«Мин әйттем» ең төгәл үтәлеп,

Вәгъдәң бозмый килеп төшкән булсаң,

егет була идең, Мөсәгыйт.

Ә шулай да җаннар сиңа дәшә,

өмет белән күңел күтәреп:

Синең өчен Әлмәт чит-ят түгел,

бер килерсең әле, Мөсәгыйт.

Зал каршында, өстәл артларында

яздым менә көйле истәлек… —

Самолётлар очса, иртәгә үк

сиңа юллыйм шуны, Мөсәгыйт.