Читать книгу E-marketing. Współczesne trendy. Pakiet startowy - Группа авторов - Страница 49

Internet pozwolił na praktycznie nieograniczony dostęp do wszelkiego rodzaju treści, także nieletnim. Niewątpliwym problemem, z którym mierzy się środowisko cyfrowe, są serwisy z treściami pornograficznymi, których nie obowiązuje polskie prawodawstwo. Według badania PBI/Gemius Megapanel polscy internauci regularnie odwiedzają około 2 tys. serwisów z treściami pornograficznymi. W większości serwisy te świadczą swoje usługi w Polsce, jednak są zarejestrowane poza jej granicami. Powoduje to, że swobodny dostęp do nich mają małoletni, a w konsekwencji rodzice mają tu pewne szczególne obowiązki . Kluczowa staje się więc ich edukacja, gdyż poziom kompetencji cyfrowych ma znaczny wpływ na poziom zabezpieczeń. Im bardziej wyedukowani cyfrowo rodzice, tym lepiej zabezpieczają oni swoje dzieci przed niebezpiecznymi treściami w sieci. Przykładem działań edukacyjnych przeprowadzonych we współpracy administracji państwowej i organizacji pozarządowych jest projekt IAB Polska „Bezpieczne Interneciaki”, zrealizowany w latach 2013–2014 przy współpracy Fundacji „Dzieci Niczyje” oraz współfinansowany ze środków Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji. Celem projektu była akcja informacyjna dla dzieci i ich rodziców oraz nauczycieli, uświadamiająca potencjalne zagrożenia płynące z sieci.

Innym przykładem działań rynku jest „Kodeks Dobrych Praktyk”, przyjęty przez IAB Polska w 2014 roku, skupiający się na szczegółowych zasadach ochrony małoletnich w audiowizualnych usługach medialnych na żądanie. Kodeks jest tzw. samoregulacją, która została stworzona zgodnie z zaleceniami zawartymi w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE, w myśl których należy podjąć odpowiednie działania zapewniające skuteczną ochronę przed dostępem małoletnich do treści zagrażających ich prawidłowemu rozwojowi przy zachowaniu podstawowego prawa do wolności słowa. Zgodnie z kodeksem publiczne udostępnianie usługi na żądanie, w ramach której w katalogu dostępne są treści nieodpowiednie dla nieletnich odbiorców, może odbywać się tylko i wyłącznie przy zastosowaniu zabezpieczeń technicznych, skutecznie weryfikujących pełnoletność odbiorcy. Kodeks uwzględnia stopień szkodliwości audycji lub innych przekazów dla małoletnich w poszczególnych kategoriach wiekowych oraz specyfikę audiowizualnych usług medialnych na żądanie. Dokument spotkał się z dobrym przyjęciem przez Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji i został zaakceptowany przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji. Stanowi on przykład tego, w jaki sposób środowiska legislacyjne mogą współpracować z biznesem internetowym w celu stawiania czoła tego typu wyzwaniom.

Należy podkreślić, że przedsiębiorstwa reprezentowane przez IAB Polska nie koncentrują swoich działań na wymienionych w kodeksie treściach – w szczególności mających charakter pornograficzny czy zawierających elementy przemocy – a w organizacji skupieni są znani i poważani wydawcy. Jednak tego typu działania to przekaz, który ma przemawiać również do tych wydawców, którzy takie treści publikują i powodować, że w przyszłości i oni zaczną bardziej świadomie podchodzić do kwestii bezpieczeństwa dzieci. Organizacje pozarządowe skupiające podmioty internetowe, zdając sobie sprawę z tego jak ważne są tego typu kwestie dla prawidłowego rozwoju młodzieży, powinny dawać dobry przykład innym i wychodzić z inicjatywą samoregulacji w takich obszarach. Przedsięwzięcia takie, jak akcja „Bezpieczne interneciaki”, warsztaty w MAiC – dotyczące ochrony dzieci przed pornografią i nadmierną przemocą w Internecie – czy Kodeks Dobrych Praktyk służą budowaniu świadomości cyfrowej zarówno rodziców, dzieci, jak i przedstawicieli biznesu oraz organizacji pozarządowych.