Читать книгу Fizjologia wysiłku i treningu fizycznego - Группа авторов - Страница 37

Peptydy opioidowe (endorfiny i enkefaliny) są syntetyzowane w przysadce mózgowej, skąd przechodzą do krwi. Są syntetyzowane także w różnych częściach mózgu, skąd nie przechodzą do krwi, lecz wywierają działanie lokalne. Dlatego stężenie tych związków we krwi nie odzwierciedla zmian ich stężeń w różnych strukturach mózgowych. Wysiłki o obciążeniu powyżej 50% V̇O_2max zwiększają stężenie endorfiny we krwi, a wzrost ten jest równoległy do wzrostu obciążenia i czasu trwania wysiłku. Wysiłek długotrwały powoduje nawet kilkakrotny wzrost stężenia endorfiny we krwi.

Wysiłki maksymalne i siłowe również powodują wzrost stężenia endorfiny we krwi, lecz ujawnia się on dopiero po pewnym czasie od ich ukończenia. Trening wytrzymałościowy zmniejsza, według większości badaczy, przyrost stężenia endorfiny we krwi w czasie wysiłku.

Wzmożonej produkcji endorfin w mózgowiu przypisuje się kreowanie stanu dobrego samopoczucia w czasie długotrwałych wysiłków (tzw. second high, runners high, addiction to running u osób uprawiających jogging). Prawdopodobnie jest też jedną z przyczyn skłaniających do kontynuowania treningu. Inne wpływy endorfin w czasie wysiłku (np. udział w wywoływaniu zaburzeń cyklu płciowego u zawodniczek) pozostają wciąż w fazie domniemań.