Читать книгу АСАРЛАР (II жилд) - - Страница 34

Аралашди уйқу ва ўлим,

Дунё билан ғам аралашди.

Туш билан ўнг уйқашиб кетди,

Кеча билан шам аралашди.

Еру осмон кетди қоришиб,

Аралашди замину замон.

Аралашди оқ билан қора,

Аралашди дард билан дармон.

Баҳор билан қиш аралашди,

Энди гул ҳам яна қор ёғар.

Ғунчалар ҳам қор ичра қондир,

Гуллар ичра – қора қарғалар.

Аралашди умр. Тонгларим

Шомларимга кетди қоришиб.

Тонгим энди шомимдир менинг,

Шомим эса тургай ёришиб.

Аралашди ишқу айрилиқ,

Кетмоқдасан, дунё, қай томон?

Дунё, сенинг одамларингга

Ўрганолмай турибман ҳамон.