Читать книгу АСАРЛАР (II жилд) - - Страница 40

Илдизларда шивирлаган сен эдинг,

Тупроқ кўпчиб, ғимирлаган сен эдинг.

Бир кечада ўзгарди руҳ ангори,

Дардим яшил, ҳасратларим зангори.

Ҳаётимдан ечдинг ғам печагин сан,

Адашгайдир ким айтур кечагимсан.

Баҳор, харсангтош остидан, уни суриб

Озодликка чиқиб олган чечагимсан.

Тўрт ой мендан қаролик устун бўлди,

Мен тўкилдим, дафтарларим тун бўлди.

На хушдирки, қайтадан насибимсан,

Равоч ҳидин келтирган насимимсан.

Барг ёзмоқчи бўлган янглиғ томирлар

Жимирлар, тан оғочида жимирлар.

Сен гулборим, гулнорим, гуландомим,

Кечалари шитирлар қаламдоним.

Яшил ҳовуч бўлиб чиқди исмалоқ,

Қалдирғоч ҳам келди сал-пал эзмароқ.

Ҳар бир кўлка яқин қиру этакда

Қўзичоққа айланади эртага.

Сен тоғларим қайраган чақинимсан,

Дўмбираси гулдурак оқинимсан.

Айтишларинг бу оламга ёқади,

Еру осмон сел бўлади, оқади.

Куйга тўлиб кетди тошу деворлар,

Сўлғин-сўлғин соғаяди беморлар.

Фақат бир барг, чириган бир барг фақат

Айлар менга мунглуғгина насиҳат.