Читать книгу Europejski lider wzrostu - Marcin Piątkowski - Страница 20

Acemoglu, Johnson i Robinson (2005) przedstawiają model wyjaśniający wpływ instytucji politycznych i gospodarczych na rozwój (zob. rysunek 1.4). Przekonują, że instytucje gospodarcze wywodzą się ze wzajemnych zależności między instytucjami politycznymi, które dzierżą formalną władzę polityczną opartą na istniejących instytucjach i zasadach, a rozkładem dochodów w populacji, gdzie bogata elita, lobbyści i wielkie interesy sprawują władzę faktyczną. Interakcje między tymi dwoma czynnikami określają kształt instytucji gospodarczych i decydują o tym, czy instytucje te mają charakter oligarchiczny – kreują bogactwo dla nielicznych – czy inkluzywny, sprzyjający równomiernemu rozkładowi dobrobytu. Instytucje gospodarcze wpływają z kolei na wyniki ekonomiczne oraz podział zwiększonych dochodów będących wynikiem wzrostu. Dystrybucja nowo wytworzonego dochodu wpływa na pierwotny podział zasobów, co z kolei oddziałuje na instytucje polityczne i koło się zamyka. Inaczej mówiąc, zwycięska elita ekonomiczna zmienia system polityczny w taki sposób, żeby odpowiadał jej potrzebom, a następnie tak kieruje podziałem dochodów, by podtrzymać status quo.

Rysunek 1.4. Instytucje polityczne i gospodarcze a wyniki ekonomiczne

Źródło: Acemoglu, Johnson i Robinson (2005).