Читать книгу Anatomia słabości - Robert Krasowski - Страница 31

Pierwszy z brzegu. Proszę spojrzeć na ich ustawę o partiach politycznych. Przecież ona z góry determinowała nicość i mizerię nowych demokratycznych partii. Sprawiała, że nie powstała zdrowa struktura partyjna, na której można oprzeć silny rząd i stabilny obóz władzy. Owszem, w 1980 roku sama tylko zgoda na działanie partii politycznych byłaby rewolucją. Nikt by się wtedy nie pytał, czy nowe partie potrzebują pieniędzy i czy organizacyjna przewaga PZPR pozwoli nadgonić jej miażdżącą przewagę. Ale w nowym demokratycznym państwie taki horyzont ambicji był już groteskowy. Jeszcze raz to powtórzę, Mazowiecki i Geremek nie tyle budowali demokrację, co reformowali socjalizm. I plan Balcerowicza doskonale mieści się w tej ocenie. Dla komunistów, którzy w grudniu 1989 roku uchwalali plan Balcerowicza, była to radykalna kontynuacja tego, co oni zrobili wcześniej – ustaw Wilczka i Rakowskiego. Taka była też moim zdaniem optyka Mazowieckiego i Geremka. W sytuacji, w której ma szansę narodzić się nowy ład, nowa władza państwowa działa w logice moderacji trupa. A efekty były takie, jakie były. III RP stała się pogrobowcem PRL.