Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 50

Dit is weer ek, Here

Here, dit is weer ek hier,

ék wat so knaend roep:

Hoor U my nog?

Sal U my asseblief antwoord?

As U nie u oor na my toe draai nie,

sal ek dit nie oorleef nie.

Kyk, soos altyd steek ek my hande na U toe uit –

neem dit, Here! Vou dit toe in u vaste greep.

Ek het niks met daardie geraasmakers te doen nie;

skeer my asseblief nie oor dieselfde kam nie.

Wanneer U met hulle afreken, gaan maar by my verby.

Hóór hulle, Here!

Hoor hoe roep hulle “vrede, vrede” sodat die mense moet juig.

Kyk hul soetlike glimlaggies, hul vrome kniebuigings.

Maar hulle is vol venyn, hatig. In hul hart beplan hulle moord.

Hulle het ’n eie agenda, Here. Hulle sal ook vir U probeer bluf.

Maar U is nie hul speelmaat nie.

U lag nie vir hul grappies nie,

U het nie tyd vir hul bedrog nie.

Stuit hulle, Here! Maak hul boosheid tot niet.

Laat die ellende wat hulle beplan op hul eie kop afkom.

Hulle het geen respek vir wat U doen nie –

en daarom kan U maar met hulle maak soos U wil.

As ék mag voorstel:

Breek hul skuilings op, sodat hulle bloot voor U kan lê.

U weet immers van altyd af wat hulle doen –

nou sal hulle weet dat U weet.

Ek gun hulle daardie ontnugtering, Here!

Vir my is daar dié herhaalde versekering:

U het my gehoor, U sal my help.

U ken u kinders.