Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 59

Liewer ’n lied

Here, in tye van swaarkry het ek gewoonlik

een – aweregse – troos: Ek is nie alleen nie;

daar is ander wat net so sukkel soos ek.

Trouens, as ek húl moeilikheid sien,

dan smeer ek maar my lyf vet …

Is daar ’n doel met swaarkry, Here?

Ek het al gewonder, vergewe my,

of lyding hoegenaamd sin het.

Of daar ooit êrens iets gebeur

wat ons ellende betekenis gee.

Of sal U, Here, ons op ’n nuwe dag

laat terugkyk op die slegte dinge

sodat ons verwonderd sal sê:

“Nóú sien ek die rede!”?

Vergewe my al dié vertwyfeling, die skeptiese vrae.

As ek die mense sien wat regtig swaarkry;

dié wie se lewe een stuk bestaansnood is,

dan droog my swartgallige slimmighede

summier op. Dan skaam ek my.

Nou sit ek eerder ’n lied in – ’n pryslied vir die Here.

Wie wil saam met my sing?

Wat van julle wat so saam met my kla?

Kom laat ons eerder sing!

Kom ons vertel mekaar met blink oë dat die Here góéd is.

Kom ons deel in mekaar se vreugde – oor uitkoms,

nuwe moontlikhede, oor God se sorg.

Kom ons herinner mekaar aan al die kere

dat ons benoud geroep het.

Aan hoe Hy gehoor het.

Dankie, Here, dat U keer op keer

my mislike mond snoer.

Gee my élke keer liewer ’n lied.