Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 56

U het my skoongemaak

Here, ek is skoon, omdat U my gewas het.

Gesond, omdat U my genees het.

Ek is geseënd, omdat U my seën.

Vergewe my dat dit so baie tyd gekos het

om dié waarheid te snap.

U sê dit al só lank, aanhoudend …

Maar ek hoor mos nie

en ek verstaan stadig en ek glo swaar.

Vergewe my.

Dankie dat U aangehou het met my.

Deurgedruk het, ten spyte van my stiksienigheid,

my misplaaste trots.

Dankie dat U my uiteindelik oortuig het

om oop kaarte te speel. Om alles te vertel.

Om my, sonder om enigiets terug te hou,

voor U bloot te lê.

Ek dink dikwels daaraan:

Dit was soos om ’n patetiese pleister met mening

af te ruk en toe te kyk hoe die etter uitkom.

Hoe dit slordig, sonder skroom uitpeul …

totdat dit, gaandeweg, minder word.

Uiteindelik heeltemal ophou.

En net die seerplek bly.

Ag, Here, ek weet dat my bekentenisse

nie vir U nuus is nie.

U ken my immers beter as wat ek myself ken.

En dit is seker daarom dat U aandring

op belydenis. Omdat U weet dat ék

dit nodig het om oop te maak,

om al die opgehoopte

vullis te laat uitborrel.

Om vry te word. Lig.

En dan was U my wonde.