Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 58

Niks om op te roem nie

Here, dit lyk my die wêreld se sterk manne

het ook maar voete van klei. Dit lyk my ook

dat hulle die enigstes is wat dit nié weet nie.

Hulle gee hoog op oor getalle –

alles wat hulle het, almal wat aan hul kant is –

en spog oor hul eersteklas toerusting.

Bewonder hul eie spiere.

Hulle bou op ’n wankelrige fondament.

Sies tog, hulle besef dit nie.

Ons, aan die ander kant, het niks

om op te roem nie,

behalwe op u Naam.

Ons het niks om te wys nie,

behalwe ons hoop op U.

Ons het niks anders om te bied nie

as ons lang stories oor God se sorg.

Maar, Here, hoe verduidelik ek aan skeptiese mense

dat ek die Here se Naam dra?

Hoe beskryf ek “hoop”,

sodat dit nie na ’n heidense “hoop-op-die-beste” klink nie?

Hoe vertel ek mý storie met die Here

sonder om te dweep?

Hoe doen ek al hierdie dinge sonder om daarmee te sê:

“Kom kyk gou hoe bult ek my geloofspiere!”?

Nee, Here, my voete staan stewig

op die aarde omdat U dit daar hou.

My-storie-met-U is eintlik ú storie met mý.

In werklikheid rym my krag net met “wag”.

Kyk, hier staan ek voor U. Ek wag

vir die krag om kortliks te vertel

van God se goedheid sonder end.

Dít is my roemtaal, dít is my lied.