Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 52

Ten spyte van …

Dankie, Here, dat U wéér vir my in die bresse tree.

Vir mý, wie se noodroep U gehoor het.

U is merkwaardig, Here, en lofwaardig:

U vat met sagte hande aan my –

aan mý, wat my vergryp

wanneer ek hardhandig aan ander vat.

U kyk met sagte oë na my –

na mý, wat gluur

wanneer ek woedend na hulle kyk.

Dit verbyster my elke keer wanneer ek besef:

Die Here sien my raak!

Die Here hoor my gekerm!

Ten spyte van …

Daar wás die kere dat ek gewonder het

of U my nog raaksien, of U na my luister.

Of U hoegenaamd kennis neem, wat nog te sê omgee.

Maar as ek nou daaraan terugdink,

dan weet ek dat U net u tyd gebruik het.

Dat U die regte geleentheid afgewag het.

Dat U nie “op bestelling” werk nie,

maar op voorkennis. Én genadetyd.

Dit was dán dat ek sou vra:

Kan ons weer van voor af begin?

Want ek dink nie U was ooit kwaad vir my nie,

ten spyte van alles.

My lewe lank het U my vasgehou, dit weet ek nou.

Paniekerig het ek aan u sorg getwyfel;

ek het dan selfs met U onderhandel:

Here, red my dié keer weer, dán sal ek …

Ek dink U het net geglimlag.

Ek is jammer vir die kinderagtigheid.

Sê my, mag ek nou vir U ’n liedjie sing?