Читать книгу Versamelde poësie - D.J. Opperman - Страница 14

Lang maande lê die reënboog

in ’n miershoopgat gekrul,

blink en nat soos ’n voël se oog.

En winternagte as die steenuil fluit,

blaas ’n wit os op die rivier

dik mis teen riete en die walle uit . . .

Maar een middag bulk hy in die poort, swaai boos

sy horings oor die klowe,

en uit ’n miershoop vlieg die voël omhoog.