Читать книгу Ena Murray Oordenkings - Ena Murray - Страница 51

… wat ek beloof het, sal ek doen. – Jona 2:9

Ons beloof so maklik! Ag, so reken ons, kom ons sê tog maar ja, ons sal dit of dat doen – net ter wille van die liewe vrede. En so stel ons dwaaslik die vrede van ons siel in gevaar.

Hoeveel beloftes maak ons wat ons nooit nakom nie? Erger: Hoeveel beloftes maak ons waarvan ons voor ons siel wéét dat ons dit nooit gaan nakom nie?

Hoeveel onvrede en vyandskap is nie die uitvloeisel van sulke beloftes nie? Hoeveel sielevrede moet ons nie soms as gevolg daarvan inboet nie?

Hoeveel beloftes lê ons af sonder dat dit werklik by ons registreer dat dit beloftes is wat nie net in die kerk se register of op ’n amptelike vorm aangeteken word nie, maar ook daarbo in die hemel deur God se hand? Ons beloftes by die doopvont, by die aflê van belydenis van geloof, by die huwelik …

Daar is beloftes aan ons ouers, aan ons kinders, aan my man, my vrou, my vriende … En dan die baie beloftes aan God wat gedoen word wanneer ons ons in tye van nood op Hom beroep! “Here, ek belowe!”

Maar nadat God uitgered het …?

Daar word gesê die pad na die hel is uitgeplavei met goeie voornemens. Dan kan ’n mens amper glo dat die hel se vloer geheel en al uitgelê is met vuurvaste stene van beloftes wat nie nagekom is nie.

Here, ek wil nakom wat ek beloof het. Help my asseblief daarmee. Amen.