Читать книгу Bloemlezing uit Guido Gezelle's Gedichten - Gezelle Guido - Страница 10

o Gulden hoofd der blijde zonne,

volheerlijke, altijd nieuwe bronne

van levenskracht;

wie heeft u in die blauwe streken

het brandend voetspoor uitgesteken

en voorgedacht?

Gij staat des morgens op, beneden

’t bereik van sterflijke oogenleden;

en, rijzend, dan

verblijdt gij mensch en dier en boomen;

en ’s avonds laat gij los de toomen

van uw gespan.

o Edel’ zonne, o machtig wezen,

o zienlijke afgezant van dezen

die ’t al beveelt;

wat ben ik, of wat zijt gij, schoone,

als, in des Heeren schild en kroone,

een wapenbeeld?

Zoo kent men aan des Ridders wapen

zijn hofgezin, zijn huis, zijn’ knapen,

zijn heerlijk slot;

zoo kan men, aan uw pronksieraden,

o zonne, uw edelen Ridder raden:

zijn name is – God!