Читать книгу Transmisja kultury w rodzinie i w szkole - Joanna Bielecka-Prus - Страница 12

Socjalizacja jest procesem, dzięki któremu człowiek staje się uczestnikiem świata społecznego, wyposażonym w symboliczne narzędzia umożliwiające mu funkcjonowanie w nim. Bernstein podzielał pogląd Durkheima, który sądził, że podstawą socjalizacji jest kontrola społeczna wyznaczająca jednostce akceptowane społecznie formy zachowania (Cook-Gumperz, 1973), zauważył jednak, że francuski socjolog nie opisał sposobów, w jaki kontrola ta jest sprawowana. Bernstein rozwinął to zagadnienie, badając, w jaki sposób, za pośrednictwem środków językowych, przekazywana jest wiedza i znaczenia ważne dla jednostek jako członków grupy społecznej. Socjalizacja jest pojmowana jako proces enkulturacji, jednakże zgodnie ze sposobem ujęcia kultury przez Bernsteina interesował się on nie tym, „co” jest przekazywane, ale tym, „jak” jest to czynione w stosunku pedagogicznym, który jest stosunkiem transmitujący–przyswajający (Bernstein, 1966). Bernstein nie zajmował się jednakże badaniem procesów kształtowania się jednostkowych jaźni w toku socjalizacji, tak jak było to przedmiotem badań Meada, ale interesował się zróżnicowaniem form socjalizacji wynikającym z usytuowania socjalizujących i socjalizowanych w strukturze społecznej, tym, w jaki sposób system symboliczny jest ustrukturyzowany w pewnych grupach społecznych, jaki wzór zachowań symbolicznych przekazywany jest dziecku w kontekstach socjalizacyjnych (Adlam, 1977).