Читать книгу In God se teenwoordigheid - Johan Smit - Страница 68

Ek het gesondig

Ek sal dadelik na my pa toe teruggaan en vir hom sê: Pa, ek het teen God en teen Pa gesondig! Lukas 15:18

Sondeoortuiging. Makliker gesê as gedoen. Dit is aftakelend. Jy moet strukture wat jy opgebou het, afbreek. En dit is nie sommer net ’n terloopse erkenning dat jy ’n ou foutjie begaan het nie; dit is ’n eerlike en onvoorwaardelike skulderkenning. Sonde is nooit sommer net ’n ou foutjie nie; sonde is altyd opstand teen God.

Eers die dringendheid. Ek sal dadelik na my pa toe teruggaan … Vir die seun van die storie het daar waarskynlik storiegewys ’n lang pad voorgelê. Maar waar jy jou ook al bevind, is die Vader net ’n enkele gebed ver. Die “dadelik” verwoord maar net die gehalte van jou sondeoortuiging. Oor ’n mens se verhouding met God durf jy nie uitstel nie. Dadelik is amper nie gou genoeg nie!

En dan die skuldbelydenis self. … ek het teen God en teen Pa gesondig. Die kind se wegloop van die ouerhuis vertolk ’n houding van oneerbiedigheid teen sy vader, en dus ’n oortreding van God se gebod. Dus: Ek het teen God gesondig. En teen Pa.

Sonde neem ’n duisternis vorms aan, nogtans het dit meesal op al twee tafels van die wet betrekking – God en my naaste. Ja, natuurlik moet jou saak met God heel eerste in orde kom. Ek bely my skuld omdat ek daarna soek om met God in die regte verhouding te kom. En dan kan ek na my pa (of wie anders dan ook al) draai en mens tot mens my skuld bely. Sondeoortuiging loop altyd uit op eerlike skuldbelydenis.

Here, dis nogal soms moeilik om my sonde onvoorwaardelik te bely. Gee vir my die moed om eerlik te wees. Met U en met ander. Amen.