Читать книгу In God se teenwoordigheid - Johan Smit - Страница 82

Ouboet se fout

… maar hy antwoord: “Kyk, al die jare werk ek soos ’n slaaf vir Pa … en vir my het Pa nog nooit eers ’n bokkie gegee sodat ek saam met my vriende kan feesvier nie. Maar nou dat hierdie seun van Pa, wat Pa se goed met prostitute deurgebring het, terugkom, het Pa vir hom die vetgemaakte kalf geslag!” Lukas 15:29, 30

Die pa het nog ’n seun gehad. Die oudste. Die gehoorsame werkesel wat nooit ’n voet verkeerd gesit het nie. Hy was nog in die veld toe die jonger boet gearriveer het. Toe hy by die huis kom, was die fees al aan die gang. En was sy verontwaardiging groot toe hy uitvind waaroor die fees nou eintlik gaan! Woedend staan hy toe daarbuite en brom. Sy pa kom uit en probeer verduidelik. Maar nee, hy is diep teleurgesteld. Hoe kan sy pa eers daaraan dink om ’n fees vir hierdie niksnuts en deurbringer voor te berei?

Maar wat die seerste gemaak het, is dat hy wat so getrou gedien het, niks kry nie. Nie eens ’n skamele ou slagdingetjie vir ’n lekker braai saam met sy vriende nie. “Ag nee, Pa!”

Foeitog, ek kry hom jammer. Nie oor die gebrek aan braaivleis nie, maar oor die gebrek aan liefde. Alles draai om homself. Sy pa verduidelik later: “Jou broer was dood en hy lewe weer.” Dit gaan oor lewe en dood. ’n Siel is gered. Wees bly!

Hoeveel keer moet ons hemelse Vader kop skud oor sy “oudste seuns” wat skynbaar geen erg het aan die randfigure wat tot bekering kom nie. Of die randfigure wat nog tussen die varke bly nie. Doen ons moeite om hulle daar te gaan soek? Besef ons dat dit oor lewe en dood gaan?

Here gee my ’n passie vir mense wat hulle rug op U gedraai het. Laat ek hulle gaan soek eerder as om hulle te veroordeel. Amen.