Читать книгу In God se teenwoordigheid - Johan Smit - Страница 80

Die vrot kolle in die kerk

Ek is ook bang dat wanneer ek weer kom, my God my by julle in verleentheid sal bring en dat ek sal moet treur oor baie van julle wat geruime tyd al ’n sondige lewe lei en wat oor hulle onreinheid, ontug en losbandigheid nie tot berouvolle inkeer gekom het nie … 2 Korintiërs 12:21

Hierdie teksgedeelte kom uit ’n tydperk lank ná die stigting van talle gemeentes dwarsdeur die destydse Midde-Ooste. Baie mense het tot bekering gekom en by die kerk aangesluit. Wanneer ons egter na die teks luister, word dit duidelik dat die gelowiges nie altyd so goed gehou het by Paulus se oproep om te sorg dat hulle leefwyse van bekering sal getuig nie. Daar was tekens van gruwelike sondige praktyke waaraan gelowiges hulle skuldig gemaak het. Selfs tussen Paulus en sommige gemeentes is daar deur kwaadwillige opstokers ’n wig ingeslaan. Daar het veral ernstige wantroue by die gemeente in Korinte onstaan. Die lug is egter intussen gesuiwer, maar die situasie bly nog gespanne. Sonde laat ’n merk op ’n gemeente.

Nou waarsku Paulus teen sodanige sondige praktyke. Hy is bang as hy by die gemeente aanland, sal hy moet hoor dat daar steeds belydende Christene is wat met sondige praktyke soos ontug en losbandigheid voortgaan. Dit sal vir hom ’n groot verleentheid wees as die mense nog nie tot inkeer gekom het nie.

Hoe lyk die Christelike gemeentes vandag? Is sommige lidmate se leefstyl nie dalk ’n verleentheid vir die kerk nie? Laat ons nie te maklik sondige praktyke sienderoë toe nie onder die valse vaandel van verdraagsaamheid? Moet ons mekaar nie eerder aanmoedig om tot inkeer te kom en die verkeerde weë te verlaat nie?

Here, bewaar ons daarvan om sonde oor die hoof te sien asof dit van minder belang is. Laat ons mekaar eerder aanmoedig tot ’n leefstyl waarmee Jesus self tevrede sal wees. Amen.