Читать книгу In God se teenwoordigheid - Johan Smit - Страница 85

Die pad na die lewe

Jesus het hom geantwoord: “As jy volmaak wil wees, gaan verkoop jou besittings en gee die geld vir die armes, en jy sal ’n skat in die hemel hê. Kom dan terug en volg My.” Toe die jongman dit hoor, het hy bedruk weggegaan, want hy het baie besittings gehad. Matteus 19:21–22

Presies wat die man onder die ewige lewe verstaan het, is nie heeltemal duidelik nie. Dit was vir hom egter duidelik die hoogtepunt van geestelike vervulling. Ons verstaan dit dalk beter. Daar word tog heelwat in die Nuwe Testament daaroor gesê. Die vraag is egter of dit by die jongman ’n selfsugtige, selfgerigte versugting was. Die vraag is of ons geestelike ideale nie ook soms maar net selfgesentreerd is nie. Dink ’n bietjie daaroor na …

Die tweede verrassing is Jesus se antwoord, naamlik ’n verwysing na die wet. Doen wat reg is. Daaroor kan die jongman glimlag. Hy is ’n wetsgehoorsame gelowige. Volpunte sover! Maar hoekom verwys Jesus na die wet en nie na “geloof alleen” nie? Omdat die wet niks anders as ’n geloofsdaad is nie. Om vir God en jou naaste lief te hê, is geloof in aksie.

En dan Jesus se skokterapie. Gaan verkoop alles wat jy het, deel dit uit, en volg My. Waarom hierdie drastiese opdrag? Die jongman het soveel bagasie gehad wat hy met hom saamgedra het dat hy die lewe gemis het. Die goed waaraan hy verknog was, het hom eintlik vasgehou. Die nood van die wêreld het by hom verbygegaan. Hy het na ’n gemaklike antwoord gesoek. Hy was nie bereid om sy gemaksone te verlaat nie.

Die goed waaraan ons vasklou, is sekerlik een van die grootste probleme in ons navolging van Jesus. En dis dié goed wat maak dat ons die lewe misloop.

Here help my om los te kom van die goed waaraan ek so verknog geraak het. Amen.