Читать книгу Wolność emocjonalna - Judith Orloff - Страница 51

 Twoje życie toczy się w przestrzeni od szyi w górę, masz problemy z uczuciami własnymi oraz innych osób.

 Sprawiasz wrażenie człowieka emocjonalnie zimnego, zdystansowanego lub lekceważącego wszystko, co nie pasuje do twojego układu wartości.

 Nocą nie możesz uciszyć swoich myśli, nieustannie rozważasz różne problemy.

 Możesz wierzyć w istnienie sfery duchowej, ale nie potrafisz odnaleźć jej wewnątrz siebie.

 Często zapominasz o znaczeniu radości.

Jeżeli zaliczasz się do tego właśnie typu emocjonalnego, powinieneś poszukać w sobie przedstawionych cech. Dla twojej emocjonalnej wolności bardzo istotne jest, żebyś to ty sam decydował, kim chcesz być. Tylko od ciebie zależy, czy uda ci się wykorzystać najlepsze aspekty twojej intelektualnej natury. Pamiętaj jednocześnie, że intelekt nie przytuli cię w nocy i nie pomoże naprawdę poczuć się człowiekiem. Wyniki badań naukowych wskazują, że myślenie – szczególnie w późniejszym wieku – może doprowadzić cię do stanu wyczerpania, ograniczając zaopatrzenie mózgu w glukozę, czyli jego substancję odżywczą. Postaraj się zatem ustalić, które z przedstawionych cech działają na twoją korzyść, a które ci szkodzą, a następnie zacznij odpowiednio nad sobą pracować. Bodźcem do rozpoczęcia takiej metamorfozy może być następujące ćwiczenie.

Wskazówka emocjonalna

Wypracowywanie równowagi

Aby w pełni opanować zarówno myślenie, jak i odczuwanie, przeznacz więcej czasu na poznawanie fizyczno-zmysłowego aspektu samego siebie. Na początek proponuję trzy proste techniki.

1 Pamiętaj o oddechu. Skoncentruj się na oddechu, eliminując w ten sposób nadmierną aktywność swojego umysłu. Czy w dzień, czy w nocy, oddech pozwala uwolnić się z umysłowej pułapki. Oddech rozprasza umysł i stwarza ci psychiczną przestrzeń, w której możesz się rozluźnić. Przez kilka minut skoncentruj się tylko i wyłącznie na powolnych wdechach i wydechach. Nabieraj powietrze przez nos, a wypuszczaj je ustami. Spróbuj odnaleźć zmysłową przyjemność w oddychaniu. Poczuj, jak chłodne powietrze delikatnie przepływa przez twoje nozdrza, skoncentruj się na powolnym powiększaniu i kurczeniu się klatki piersiowej. Oddech uspokaja ciało i umysł, umożliwiając skuteczniejsze rozwiązywanie problemów.

2 Ćwicz. Każda forma aktywności fizycznej – czy to będzie jazda na rolkach, czy spacerowanie, czy joga – wymusza zdobywanie świadomości własnego ciała i pozwala odpocząć umysłowi. Szczególnie polecam jogę, qigong (połączenie medytacji i ruchu) i tai chi chuan (spokojne ruchy, których celem jest odnalezienie wewnętrznego spokoju). Techniki te nie tylko pomogą ci zachować dobrą kondycję fizyczną, pozwolą ci również w sposób bezpośredni doświadczyć duchowości, czyli inteligencji ponadzmysłowej, która bierze swój początek w wykonywanych przez ciebie ruchach.

3 Odczuwaj empatię. Aby lepiej wczuć się w emocje własne lub drugiej osoby, powinieneś zadawać sobie następujące pytanie: co zrobić, żeby reagować sercem, a nie tylko umysłem? Na tym właśnie polega empatia. Intelektualista zazwyczaj najpierw stara się rozwiązać problem, a dopiero potem koncentruje się na związanych z daną sytuacjach uczuciach. Rozpoczyna jakby od tyłu, przez co jego działanie sprawia wrażenie nieco automatycznego, lekceważącego czy pozbawionego czułości. Jeśli twój małżonek przeżywa akurat chwilę załamania z powodu problemów w pracy lub kłopotów w relacjach z dziećmi, najpierw okaż mu empatię. Dostroisz się do niego emocjonalnie, co z całą pewnością zostanie docenione. Napięcie opadnie, kiedy druga osoba poczuje, że wysłuchałeś ją i zrozumiałeś. Wtedy możesz spróbować delikatnie zasugerować kilka różnych rozwiązań. Kiedy sam czujesz się zdenerwowany lub zaniepokojony, najpierw zastanów się, skąd się te uczucia wzięły, a dopiero potem skup się na poszukiwaniu rozwiązań lub własnej winy. Okazywanie życzliwości sobie i innym pozwala w krótszym czasie uporać się z problemami.