Читать книгу Wolność emocjonalna - Judith Orloff - Страница 55

 Jesteś emocjonalną gąbką, która chłonie negatywność innych.

 Jesteś bardzo wrażliwy na emocje, czujesz się jak niezaizolowany przewód.

 Masz skłonności do odczuwania lęku, zmęczenia, przygnębienia.

 Przebywając w jednym miejscu z innymi ludźmi możesz się czuć osaczony.

 Jesteś podatny na wyniszczające chroniczne objawy fizyczne.

 Nie potrafisz skutecznie bronić się przed osobami, które wysysają z ciebie energię, i w rezultacie często padasz ich ofiarą.

Szczere podsumowanie cech korzystnych i niekorzystnych pomoże ci poszerzyć zakres własnej wolności. W emocjonalnej szczodrości, intuicyjności i otwartości nie ma oczywiście nic złego – to wyłącznie powód do dumy. Cechy te zapobiegają tłumieniu siły życiowej, często dotykającym osoby zamknięte we własnych głowach. Ale empatia nie jest źródłem wolności, jeżeli nie jest odpowiednio wykorzystywana, jeżeli skłania cię do nieustannego wystawiania się na ataki innych i przejawia się użalaniem się nad swoim nieszczęśliwym losem, nad koniecznością nieustannego odpierania kolejnych ataków. Aby osoba o empatycznym usposobieniu mogła dobrze poczuć się sama ze sobą, musi znaleźć odpowiednią mieszankę intelektu, wrażliwości uczuciowej oraz realizmu. Ten cel można osiągnąć, wykonując przedstawione ćwiczenie, a także kolejne ćwiczenie, skoncentrowane na walce z emocjonalnymi wampirami.

Wskazówka emocjonalna

Wypracowywanie równowagi

Wypróbuj następujące sposoby poszukiwania równowagi.

 Posłuż się intelektem. Kiedy czujesz się emocjonalnie wyczerpany lub podejrzewasz, że udzieliły ci się negatywne emocje innej osoby, przemyśl wszystko dokładnie i zastanów się, jak możesz walczyć z tymi uczuciami. Posłuż się techniką podkreślania własnych pozytywów oraz logiką – spróbuj znaleźć sposób na odnalezienie równowagi. Oto, jak masz to zrobić: po pierwsze, powiedz sobie, że możesz sobie poradzić z tą sytuacją, weź przy tym kilka głębokich wdechów i wycisz się. Po drugie, powtarzaj następującą mantrę: „Przejmowanie emocji innych nie jest moim zadaniem. Swoją miłość mogę wyrażać inaczej”. Jeśli chcesz pozostać przy zdrowych zmysłach i być szczęśliwy, musisz w to uwierzyć. W ten sposób tworzysz intelektualny fundament dla zdrowego podejścia do empatii.

 Pozwól sobie na chwilę ciszy, żebyś mógł się emocjonalnie odprężyć. Wyrób sobie nawyk robienia wyciszających miniprzerw w ciągu dnia. Zaczerpnij świeżego powietrza, porozciągaj się, idź na krótki spacer wokół biura. Te drobne przerwy zmniejszą nadmierną stymulację spowodowaną ciągłą aktywnością.

 Ćwicz medytację partyzancką. Chcąc zwalczyć emocjonalne przeciążenie, powinieneś działać szybko – przeprowadź kilkuminutową sesję medytacyjną. Obniż swoje wymagania – nie musisz za każdym razem przenosić się do utopijnej rajskiej krainy. W moim przypadku zbawienne często okazują się łazienki (szczególnie na lotniskach, które są zmorą mojego życia – tłumy ludzi przechodzących przez bramki bezpieczeństwa, skrzeczące głośniki itd.). Łazienka jest jedynym miejscem, w którym samotność jest społecznie usankcjonowana. Powinieneś być w stanie w każdych okolicznościach odzyskać równowagę i uwolnić się od niepożądanych emocji. Medytując, rób dwie rzeczy. Po pierwsze, przez cały czas wydychaj nagromadzone negatywne emocje i obawy. Poczuj, jak znikają z każdym oddechem. Po drugie, połóż dłoń na wysokości serca i wyobraź sobie troskliwą dobroć, która przenika cię od czubka głowy po końcówki palców u stóp (zajrzyj również do informacji z rozdziału 2 poświęconych medytacji równowagi serca). Są to działania, które pomogą ci zrelaksować się w krótkim czasie.

 Ustal i uznaj swoje potrzeby empatyczne. Chroń swoją wrażliwość. W chwili spokoju sporządź listę pięciu sytuacji, które są dla ciebie najtrudniejsze z emocjonalnego punktu widzenia. Następnie opracuj plan odpowiedniego postępowania w tych sytuacjach, żebyś nie czuł się zagubiony, kiedy znowu wystąpią. Przedstawiam kilka przykładów produktywnych zachowań, jakie można podjąć w sytuacjach, które najczęściej stymulują osoby o usposobieniu empatycznym.

 Kiedy ktoś oczekuje od ciebie zbyt wiele, po prostu grzecznie mu odmów. Nie musisz wyjaśniać swoich powodów – „nie” znaczy „nie”.Jeśli na spotkaniach towarzyskich – nawet z udziałem najbliższych – wytrzymujesz maksymalnie trzy godziny, wybieraj się na nie własnym samochodem lub przygotuj sobie alternatywny sposób powrotu do domu, abyś nie czuł się uwiązany.Jeśli źle się czujesz w tłumie, przed spotkaniem z większą grupą ludzi zjedz posiłek o wysokiej zawartości białka (dzięki niemu poczujesz, że mocniej stąpasz po ziemi). Siadaj w jak najdalszym narożniku sali kinowej, unikaj również przebywania w samym centrum toczącej się imprezy.Jeśli przytłacza cię zapach perfum drugiej osoby, uprzejmie poproś ją, aby powstrzymała się od noszenia ich w twoim towarzystwie. Jeśli zapachu określonych perfum nie da się uniknąć, staraj się stawać w pobliżu okna lub często wychodź na przerwę, by zaczerpnąć świeżego powietrza.Jeśli masz tendencję do objadania się w celu zagłuszania negatywnych emocji, powinieneś ćwiczyć opisaną medytację partyzancką za każdym razem, gdy poczujesz chęć sięgnięcia po coś do lodówki. Chodzi o to, żebyś wyzwolił się od pokusy. W pobliżu lodówki trzymaj poduszkę, która mogłaby pełnić rolę osobistego środka ratunkowego: zamiast się objadać, możesz medytować.Znajdź sobie w domu nieco prywatnej przestrzeni. Chodzi o to, abyś nie czuł się przytłoczony permanentną bliskością członków twojej rodziny (opis nietradycyjnych warunków mieszkalnych, dostosowanych do potrzeb osób o usposobieniu empatycznym, zamieszczam w rozdziale 8).

Proponuję, abyś z czasem uzupełniał tę listę o dodatkowe środki ochronne. Dzięki temu nie będziesz musiał poszukiwać nowych sposobów na wyjście z opresji za każdym razem, kiedy znajdziesz się w emocjonalnych tarapatach. Dzięki tym praktycznym metodom radzenia sobie z emocjonalnym stresem osoby o usposobieniu empatycznym mogą szybciej reagować i konstruktywnie korzystać z innych swoich talentów. Jednocześnie mogą się też poczuć bezpieczniej.