Читать книгу Офыкларга карап… = Гляда в даль - Кадыйр Сибгатуллин - Страница 19

Көмеш тоякларын

тугайларга

сузып салган ап-ак тай кебек,

бишегендә –

күктә кырын ята

кичә генә туган Ай, көлеп.

Күктә үзе,

тәрәзәдә күзе:

өйләрендә нишли кешеләр?

…Өйдә җылы.

Тышта һава чатный,

каеннардан карлар ишелә.

Өйдә яхшы,

якты,

тыныч,

җылы.

Һавасында бала тыны бар.

Ике бармак тарта каба йонын –

безнең өйдә лира моңы бар.

Кабасыннан кулын алмый гына

бер күз ташлап ала бишеккә.

Орчыклары туктап торган чакта,

тәрәзәгә карый,

ишеккә.

Тәрәзәгә нигә карый әни?

Тәрәз артларында кемнәр бар?

Ник ишеккә карый икән әни?

Ник шыгырдый икән тышта кар?

Берәм-берәм

елдан елга керәм,

узганнарны үтәм сүткәләп.

…И елаган идек үксеп-үксеп,

ник кайтмыйсың диеп

үпкәләп.

Язмышларның мәрхәмәтсез чагы.

Уйларымнан китми ул һич тә.

Бик караңгы иде

һәм бик салкын,

без бик мескен идек ул кичтә.

Иске табак кебек изелгән Ай –

бозлы тәрәзәдә шәүләсе.

Уйлап арган башын түбән игән,

сәке почмагында гәүдәсе.

Салкын өйдә ике ач бәндә без,

икебез дә елап арыган.

Караңгыда иске шәлен капшап,

иңнәренә барып сарылам.

Кайсы йортлар инде көтеп арды,

үлем белән тормыш килеште.

Яки кайтып,

яки гүргә ятып

өзде ирләр алыш-бирешне.

«Вафат» дигән хәбәр җиңел түгел,

күнәсеңдер күнгән кадәре.

Өметеңне өзми ялгап тора

«хәбәре юк» дигән хәбәре.

Әллә кайда сузып-сузып елый –

әллә бүре, әллә эт улый.

Ватык капкаларны кага-кага,

әллә язмыш, әллә җил дулый.

Тышта дөнья тынып торган чакта

әллә нәрсә әни ишетә.

Сискәндереп сикереп кузгала да

йөгерә-йөгерә бара ишеккә.

Тәрәзәгә килә.

Тыңлап тора.

Тагын ишек биген күтәрә.

Яңа кертеп япкан тоткын сыман

үз өендә үзе үртәлә.

Язмыш шулай алдамакчы була.

Ышаныр да барыбер чыгар, ди.

Өй артында, ахры, этләр йөри,

кар шыгырдый,

һаман шыгырдый…

Мылтык тавышы дисәң,

кемнәр атсын?

Агач шартлый торган суык чак.

Күмерен әни мичтән яңа тартты,

җылы бөркеп җемелди учак.

Орчыклары тынып торган чакта

оныгына карый – бишеккә.

Моңлы,

серле,

шомлы шыгырдый кар.

Ике күзе күчә ишеккә.

Ике күзе һаман ишектә.

Әллә йөрәк,

әллә кар шыгырдый.

Әллә тышта аяк тавышы.

Бишекләрдә – кече оныклары.

Гомерләрнең үтеп барышы…

«Вафат» дигән хәбәр җиңел түгел,

күнәсеңдер күнгән кадәре.

Өметләрне өзми ялгап тора

«хәбәре юк» дигән хәбәре.

Кичә генә туган Ай елмая.

Бишек уйный,

уйный җаныбыз.

Тышта салкын,

булса юрганыгыз,

яңа туган Айга ябыгыз…