Читать книгу Офыкларга карап… = Гляда в даль - Кадыйр Сибгатуллин - Страница 3

Чәчәкләрне сөеп, сыйпап үттем,

болыннарда ятып аунадым.

Гөлләр кочтым.

Җирне кат-кат үптем,

яшәү рәхәт икән –

аңладым.

Биштән бөтереп нинди бәхет иштем!

Кешенекен бер дә алмадым.

Кай арада кемнәр килеп кисте?! –

Бәхетсезлек икән –

аңладым.

Сагышлары килде,

борчулары…

Якты көнгә өмет калмады.

Кай арада кемнәр йолып алды?!

Мин бәхетле икән –

аңладым.

Монысы бәхет,

монысы кайгы икән

дип, үземне күпме алдадым!

Барысы да бергә,

барысы да җиткән,

барысы да кирәк –

аңладым.