Читать книгу Neonatologia - Группа авторов - Страница 29

Rozdział 7
Żywienie noworodka
7.7. Tendencja do zaparć

Оглавление

U niektórych noworodków oraz najmłodszych niemowląt, często karmionych piersią, obserwuje się tendencję do oddawania stolców co 2–3 dni. Zwykle stolec pojawiający się po tym czasie jest papkowaty i nie zawiera śluzu. Nie obserwuje się narastającego niepokoju dziecka przed oddaniem stolca, a gazy odchodzą regularnie. W takich sytuacjach, zwłaszcza przy wyłącznym karmieniu piersią, należy przyjąć pozycję wyczekującą, nie podawać żadnych leków.

W przypadku gdy noworodki lub małe niemowlęta oddają twarde, zbite stolce, a defekacji towarzyszy wybitnie nasilony niepokój i rozdrażnienie, należy ustalić przyczynę tego zjawiska. Niekiedy u dzieci karmionych sztucznie dobre efekty daje zmiana stosowanej dotychczas mieszanki. W przypadku karmienia piersią powinno się, o ile to możliwe, wprowadzić soki i rozpocząć podawanie leków prokinetycznych. Po wykluczeniu innych przyczyn traktuje się tę sytuację jako zaburzenia czynnościowe motoryki przewodu pokarmowego.

Dzieci, u których w najmłodszym wieku obserwuje się tendencję do zaparć, w stosunkowo dużym odsetku przypadków mają w wieku 3–5 lat zaparcia nawykowe.

Piśmiennictwo

Golińska B., Kurzawa R.: Alergia pokarmowa u dzieci. Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 1999.

Iwańczak F. (red.): Gastroenterologia dziecięca. Borgis, Warszawa 2003.

Socha J. (red.): Gastroenterologia praktyczna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1999.

Pytania sprawdzające

1. Przeciwwskazaniem do karmienia piersią ze względów medycznych są:

a) ciężkie choroby somatyczne i psychiczne matki,

b) zakażenia u matki, które zagrażają przeniesieniem infekcji poprzez pokarm do noworodka,

c) zakażenia u matki przebiegające z podwyższoną temperaturą ciała,

d) wrodzone choroby metaboliczne noworodka powodujące nietolerancję poszczególnych składników mleka kobiecego,

e) przyjmowanie przez matkę leków, które przenikają do pokarmu i mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i prawidłowego rozwoju dziecka.


2. Żywienie enteralne noworodka można rozpocząć, jeśli:

a) nie stwierdzi się wzdęć brzucha,

b) stwierdzi się prawidłową perystaltykę jelit,

c) wykluczy się istnienie wad przewodu pokarmowego,

d) zakończono żywienie parenteralne noworodka,

e) pasaż smółki nie budzi zastrzeżeń.


3. Leczenie objawowego refluksu żołądkowo-przełykowego u dzieci najmłodszych obejmuje:

a) utrzymanie przez całą dobę wysokiej pozycji ciała dziecka,

b) zakończenie karmienia piersią i przejście na mieszanki sztuczne,

c) stosowanie częstych karmień mniejszą objętością,

d) zagęszczanie stosowanych mieszanek lub odciągniętego pokarmu kobiecego,

e) stosowanie technik pielęgnacyjnych bez uciskania brzucha.

Prawidłowe odpowiedzi

1 – a, b, d, e

2 – a, b, c, e

3 – a, c, d, e

Neonatologia

Подняться наверх