Читать книгу Neonatologia - Группа авторов - Страница 35

Po urodzeniu muszą nastąpić liczne zmiany w układzie oddechowym i krążenia, które mają wpływ na ustalenie wymiany gazowej. Należą do nich:

● inicjacja ruchów oddechowych;

● wprowadzenie mieszaniny oddechowej do płuc z ustaleniem się czynnościowej objętości zalegającej;

● oczyszczenie płuc z płynu płucnego;

● zmiany w układzie krążenia płucnego i systemowego z redystrybucją rzutu serca i zwiększeniem przepływu krwi przez płuca.

Dla rozprężenia płuc konieczne jest wytworzenie ujemnego ciśnienia w klatce piersiowej. Ciśnienie to jest wywołane przez:

● skurcz przepony;

● mechaniczne właściwości płuc;

● stabilność klatki piersiowej.

Głównym mięśniem oddechowym jest przepona (typ brzuszny oddychania). Mechanizmy nerwowo-mięśniowe, uruchamiające układ oddechowy, muszą przeciwdziałać siłom ograniczającym czynność oddechową, do których zalicza się:

● elastyczne właściwości układu oddechowego;

● opór związany z przepływem gazów oddechowych;

● siły bezwładności gazów oddechowych i tkanek.

Najistotniejszym czynnikiem są elastyczne właściwości układu oddechowego określane przez:

● swoiste właściwości płuc (czynnik parenchymalny);

● podatność klatki piersiowej;

● napięcie powierzchniowe pęcherzyków płucnych związane z obecnością surfaktantu.

W zaburzeniach oddychania u noworodka stwierdza się zmiany ilościowe i jakościowe w zakresie powyższych parametrów, co wywołuje zmniejszenie podatności płuc, obniżenie rezerwy oddechowej (FRC) oraz nasilenie pracy oddechowej, które doprowadzają do szybkiego wyczerpania wyrównawczych możliwości dziecka.