Читать книгу Intensywna terapia i medycyna ratunkowa - Группа авторов - Страница 6

RESUSCYTACJA

– przywrócenie za pomocą metod ratunkowych spontanicznego krążenia krwi lub krążenia i oddychania bez powrotu świadomości.

REANIMACJA

– przywrócenie krążenia krwi, oddychania i świadomości.

ZATRZYMANIE KRĄŻENIA

– nagłe ustanie czynności układu krążenia; ustanie ruchu krwi w łożysku naczyniowym. Prowadzi ono do śmierci klinicznej z następczym zatrzymaniem oddychania i ustaniem czynności ośrodkowego układu nerwowego.

Rozpoznanie

■ brak tętna na dużych tętnicach (szyjne, udowe),

■ utrata przytomności,

■ patologiczny oddech lub bezdech (po ok. 30–60 s od NZK).

1.1. MECHANIZMY ZATRZYMANIA KRĄŻENIA

» Zatrzymanie serca (asystole) – brak czynności skurczowej komór i przedsionków serca.

Ryc. 1.1

» Migotanie komór serca (fibrillatio ventriculorum cordis).

■ Trzepotanie komór serca (flagellatio ventriculorum cordis).

■ Częstoskurcz komorowy bez tętna (tachycardia ventriculorum).

■ Torsades de pointes – szybkie, chaotyczne pobudzenia poszczególnych włókien mięśniowych lub fragmentów mięśnia komór, uniemożliwiające skuteczny hemodynamicznie skurcz komór.

» Aktywność elektryczna bez tętna (PEA – pulseless electrical activity), rozkojarzenie elektryczno-mechaniczne (EMD – electromechanical dissotiation; dissociatio mechano-electrica cordis),

■ niedostateczna praca serca (adynamia musculi cordis),

■ zespół słabego serca (adynamia musculi cordis) – serce wykazuje czynność elektryczną, brak odpowiedzi hemodynamicznej.

» Zatrzymanie komór serca (asystole ventricularis, asystole ventriculorum cordis) – brak czynności skurczowej komór (przedsionki kurczą się).

Ryc.1.2.

Ryc. 1.3.

Rytm agonalny

1.2. WSKAZANIA DO RESUSCYTACJI

Podmiotem zabiegów resuscytacyjnych jest umierający człowiek potencjalnie zdolny do życia, u którego proces rozpoczął się od jednego z układów bezpośrednio decydujących o życiu.

Przerwanie resuscytacji

A. Powrót samoistnego krążenia i oddychania.

B. Wykorzystanie dostępnych metod i brak (powyżej 30 minut) powrotu czynności układu krążenia w normotermii.

C. Ustanie aktywności elektrycznej serca, nie reagującej na leczenie ponad 30 minut.

D. Stwierdzenie nieskuteczności prowadzonego masażu i wentylacji zastępczej.

1.3. BRAK WSKAZAŃ DO RESUSCYTACJI

■ Pewne oznaki śmierci

1. Plamy opadowe.

2. Bladość powłok.

3. Oziębienie ciała.

4. Stężenie pośmiertne.

5. Procesy gnilne.

■ Śmierć w wyniku nieodwracalnej choroby.

■ Rozległość obrażeń lub ich charakter, który uniemożliwia podjęcie czynności reanimacyjnej albo wskazuje na jej bezcelowość (rozległe uszkodzenie tkanki mózgowej).

■ Podjęcie czynności reanimacyjnych zagraża życiu osoby ratującej.

1.4. POWIKŁANIA MASAŻU SERCA (UCISKANIA KLATKI PIERSIOWEJ)

■ Złamanie żeber (często obustronnie).

■ Uszkodzenie naczyń międzyżebrowych (z powstaniem haemothorax).

■ Odma opłucnowa (niekiedy odma prężna).

■ Złamanie mostka.

■ Uszkodzenie serca (wybroczyny podnadsierdziowe, przerwanie nici ścięgnistych, oderwanie mięśni brodawkowatych).

■ Uszkodzenie miąższu wątroby z krwawieniem do jamy otrzewnej.

■ Pęknięcie śledziony.

■ Przedziurawienie jelita grubego.

Zalecenia

• Lecz pacjenta a nie monitor!

• Poszukuj odwracalnych przyczyn NZK i natychmiast je lecz.

• Drożność dróg oddechowych, wentylacja płuc, uciskanie klatki piersiowej (masaż serca ) i defibrylacja są ważniejsze, powinny zatem poprzedzać uzyskanie dostępu dożylnego lub doszpikowego i zastosowanie leków.

• Priorytet w resuscytacji ma uciskanie klatki piersiowej (masaż serca). W szczególnych sytuacjach można ograniczyć do niego postępowanie ratunkowe.

• Priorytet ma również wczesna defibrylacja w zaburzeniach rytmu serca do defibrylacji.

• Leki dożylne z nielicznymi wyjątkami powinny być podawane w postaci szybkiego wstrzyknięcia.

• Leki resuscytacyjne (z wyjątkiem wodorowęglanu sodu!) mogą być podawane w wyjątkowych sytuacjach (brak zaleceń ERC) przez rurkę intubacyjną, ale ich dawkę należy zwiększyć 2–3-krotnie.

• Nie przerywaj podstawowych zabiegów resuscytacyjnych na dłużej niż 5 sekund (wyjątek: intubacja, defibrylacja i kaniulacja żyły).