Читать книгу Psychogeriatria - Группа авторов - Страница 38

• Zaburzenia psychotyczne u osób starszych stanowią ważny problem kliniczny, ponieważ obniżają jakość życia tej grupy pacjentów, utrudniają udzielenie pomocy i stygmatyzują.

• Do zaburzeń psychotycznych należą organiczne zespoły zaburzeń psychicznych, zaburzenia z grupy schizofrenii, wywołane lekami i środkami psychoaktywnymi oraz niektóre z zaburzeń afektywnych. Charakteryzują się one występowaniem omamów, urojeń, znacznych zaburzeń aktywności (np. katatonia) oraz świadomości (majaczenie).

• W rozpoznawaniu tych zaburzeń można korzystać z dwóch głównych systemów diagnostycznych: ICD-10 i DSM-5. W różnicowaniu należy brać pod uwagę schorzenia ogólnomedyczne, używane przez pacjentów leki, stosowane środki psychoaktywne oraz obraz kliniczny.

• W terapii należy uwzględnić leczenie schorzenia podstawowego, stosować neuroleptyki nowej generacji albo haloperydol w najmniejszej skutecznej dawce terapeutycznej, ewentualnie wspomagająco benzodiazepiny krótkodziałające oraz leki stabilizujące nastrój.