Читать книгу Die Skyn van tuiskoms - Lina Spies - Страница 19

Vir Pierre

Nou is alle eiers betowerd,

die hase sit die winkelvensters vol

en bo dit alles: skitterende sonskyn

oor die koepels en die triomfboë.

Ek staan in die tuin

van die Rodin-museum,

kyk oor sy gebukte denker

tot by die Invalides

waar Napoleon rus in sy praalgraf.

’n Entjie weg verskyn ten oordeel

die ses burgers van Calais,

tou om die nek, met leë oë,

doodsbereid as net hul stad gespaar kan word.

In hierdie lentedae is Parys

my opstanding en hemelvaart,

maagdelike stad, meisie van die Seine,

verkrag op die Place de la Bastille

en wie-weet-waar tot ook by St. Michel

– “Boul’ Mich” van die studente, heerlike boulevard –

waar teer gegooi is oor die mooi keistene

sodat niemand weer ’n klip kan optel

vir ’n nuwe revolusie nie.