Читать книгу Еракка китеп кара = Взгляни издалека - Мөдәррис Әгъләмов - Страница 11

Бетеки генә башыңны

Мендәргә сал, улым…

Әткәң эштән кайтканчы

Бераз йоклап ал, улым,

Ул капкадан кергәндә,

Каршы чыгып ал, улым.

Тәпи-тәпи йөргәнең,

Шырык-шырык көлгәнең

Әткәң күреп сөенсен.

Урамда уйнар өчен

Уенчык алып бирсен.

Үләннәр кырка болында –

Сине көтеп кара ат.

Карагаттай күзләреңне

Юлга текәп чык та чап!

Килә бит ул бер генә

Елкыларда уйнар чак.

Йөгән булыр кулыңда,

Сине әле юлыңда

Көтә кайгы, көтә туй…

Әйтсеннәр: бала иде,

Кай арада үскән, кый.

Йом күзеңне дип тирбәлә

Бишегеңнең силәсе;

Бишегеңнең силәсенә

Карыйсың да көләсең,

Син бит әле дөньяны

Шул бишектән күрәсең.

Кардан чыгар басулар,

Сиңа язгы ташулар

Алып килер тәпиләр.

Ә хәзергә тынычлап

Йокла, бәбкәм, бәлли-бәү-ү.