Читать книгу Еракка китеп кара = Взгляни издалека - Мөдәррис Әгъләмов - Страница 16

Әйдә, апа, урын тапсаң,

Түрдән үт!

Бер хатыңны алган идем

Күптән үк…

Язып сала алмадым шул

Җавапны,

Ул хат никтер зиһенемне

Таратты…

Ошаган икән үзеңә

Шигырьләр.

Ярый инде, алай артык

Түгелләр…

Әйдә, апа! Түргә атла,

Тарсынма.

Хәзер җүнәтеп алабыз

Барсын да…

Кием элгеч? Ә ул безнең

Күршедә!

Урындык? Ах, онытканмын –

Кешедә!

Хәзер чабам, хәзер табам

Барсын да…

Өеңдә йөргән кебек йөр,

Тарсынма!..

Киләсеңне язган булсаң

Берочтан,

Акча алган булыр идем

Бурычка…

Нәрсә? Акча бирәсеңме?

Кирәкми…

Дөрес, йомырка тавыкны

Өйрәтми…

Очтым, апа! Барып кайтам

Кибеткә…

Ничек бармыйсың туганың

Килеп тә.

Әйбәт булды әле, апа,

Килүең;

Ач карынга яза идем

Мин бүген.

Менә, укый тор, бер кочак

Шигырьләр…

Алар минем күк тәртипсез

Түгелләр.

Әй, нигә торам соң һаман

Бәйләнеп?

Очтым гына… Хәзер кайтам

Әйләнеп…