Читать книгу Еракка китеп кара = Взгляни издалека - Мөдәррис Әгъләмов - Страница 71

Алар өчәү иде безнең авылда,

Юк, күрмәссең йөргәннәрен көч аяп…

Имаметдин, Зәйнагетдин, Хәсәнша –

Өчесенә өч аяк һәм… өч таяк.

Өч авылдаш… Хәтерләмим яманлап,

Юк, берсен дә борчымасын очкылык.

Өч маңгайда тирән юллар сузылган

Өч тарафка, өчесендә – өч холык.

Алар өчәү иде безнең авылда,

Без – малайлар, безне таяк өркетә.

Очраганда, курка-курка әйләнеп,

Һәрберебез дөнья кадәр җир китә.

Егет булдык, инде җиргә җаваплы,

Өркетсә дә, китә алмыйм әйләнеп.

Күз алдында өч аяк һәм өч таяк –

Язмышны без халык белән бәйләдек.

Бу таяклар җиргә генә кагылган,

Бу таяклар үрелмәгән һичкемгә…

Ил язмышы кыл өстендә торганмы?

Ә чынлыкта торган алар өстендә.

Имаметдин, Зәйнагетдин, Хәсәнша –

Бер үк язмыш, өчесендә – өч холык.

Өч авылдаш, хәтерләмим яманлап,

Юк, берсен дә борчымасын очкылык.