Читать книгу Po prostu Nigella - Nigella Lawson - Страница 22

Nie będę cię zatrzymywać: rano nikt nie lubi prowadzić płomiennych konwersacji. Tylko że pisanie tego rozdziału sprawiło mi ogromną przyjemność i zmieniło moje podejście do śniadań: teraz czekam na nie z utęsknieniem. Wszyscy wiedzą, że śniadanie powinno być najważniejszym posiłkiem, ale ja zawsze musiałam się rano zmuszać do jedzenia. Dlatego jadłam tylko jedną rzecz – tost z jajkiem – w kółko, jak automat, bo wiedziałam, że muszę coś zjeść, ale nie chciało mi się nad tym zastanawiać. Innymi słowy na krótką poranną godzinę zmieniałam się w jedną z tych dziwnych osób, które nie myślą o jedzeniu cały czas. Na szczęście uratowały mnie te przepisy. Co prawda, często zastanawiam się wieczorem, co zjem następnego dnia rano (jak za czasów, gdy pracowałam w biurze i przed pójściem spać wybierałam ubranie na następny dzień), żeby o świcie nie musieć podejmować decyzji. Zostaje mi jednak radość oczekiwania, przyjemność jedzenia i uczucie, że nadchodzi kolejny, warty uczczenia dzień.

Uważam, że to idealny tytuł rozdziału na zakończenie książki, bo gdy coś się kończy, zaczyna się coś nowego, a przepisy, które tu zamieszczam, to moje kuchenne carpe diem.